به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش، جلال الدین دری ، مسئول كارگروه حقوقی و عضو اصلی شورای مركز كانون فیلم نامه نویسان در گفت و گو با «استودیو 8 »در مورد نظارتی كه بر انحصارگرایی روی نمایش های خانگی و بازیگران و عوامل آن وجود دارد ، گفت : یك تجربه 10 ساله برای مجوز دادن به سریال های نمایش خانگی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سازمان سینمایی وجود دارد .
وی افزود: چندی پیش مدیر كل حوزه صدور مجوزها اعلام كرد كه به دلیل زیاد شدن سریال ها و جلوگیری از فرصت سوزی دیگر مجوزی صادر نمی شود بعدا مشخص شد كه قضیه به این دلیل نبوده چون روی فضای مجازی پلتفرم ها این محدودیت وجود ندارد و می توان صدها فیلم و سریال گذاشت و مخاطب قادر به انتخاب است و هیچ محدودیتی برعكس سینماها در اكران وجود ندارد و این مورد یك بهانه بود .
دری ادامه داد: بعد از آن مشخص شد كه دعوا سر گرفتن صدور این مجوز ها از سازمان سینمایی به سازمان صدا و سیما بوده آن چیزی كه مشخص است و در بیانیه كانون فیلم نامه نویسان هم هست این است كه اولین كسی كه برای اخذ مجوز اقدام می كند فیلمنامه نویس است حالا این فیلم نامه نویس خودش را 10 سال با شرایط سازمان سینمایی وفق داده و الان باید با شرایط جدید به ادامه فعالیتش بپردازد و بلاتكلیف باقی می ماند و مطلب دوم اینكه دل نگرانی هایی از بابت اینكه چه اتفاقی قرار است بیفتد كه مجوز از سازمان سینمایی به سازمان صدا و سیما برود ، آیا قرار است رنگ و بوی كارها عوض شود ؟
وی خاطر نشان كرد: همین ها باعث بلاتكلیفی و سرگردانی می شود علاوه بر اینكه عملكرد هر دو سازمان مشخص است اما متاسفانه هیچ نظارت خارجی ای بر عملكرد این دو سازمان وجود ندارد یعنی هیچ جای مستقلی برای بررسی آثاری كه در حال تولید است ، حداقل در بخش فیلم نامه كه بخش مهمی هم هست ، وجود ندارد كه مشخص شود آیا این آثار دارای استاندارد خاصی هستند یا فقط اعمال سلیقه از سوی مدیران بر روی این آثار است.
آیا این ضعف ها ، ضعف فیلمنامه نویسی كشور ما است یا ضعف عدم انطباق مدیریت و عدم درك از فضای یك فیلم نامه است ؟
این ها مباحثی هستند كه در این بیانیه مطرح شده و در حقیقت كانون فیلم نامه نویسان سینمای ایران تنها مرجع رسمی ای است كه در خصوص فیلم نامه نویسی به صورت تخصصی وجود دارد .
دری در جواب این سوال كه چه پیشنهادی در مورد ماجرای شبكه نمایش خانگی و انحصارگرایی به وجود آمده دارد ، گفت :
اولین چیزی كه مطرح است همان بلاتكلیفی است چون هنوز مشخص نیست كه انتقال مجوزها صورت گرفته یا نه
اما اگر صورت بگیرد می شود گفت كه فضایی كه در فیلم و سریال های حوزه رسانه خانگی در حال تولید است با چیزی كه در خودِ سازمان صدا و سیما تولید می شود از نظر محتوا ، قالب و فرم فرق می كنند . اگر قرار باشد این تفاوت همسو و همرنگ با تولیدات داخل سازمان صدا و سیما شود دیگر چه جذابیتی برای بیننده دارد !
وی به شخصه معتقد است كه عملكرد سازمان های كانون فیلم نامه نویسان سینمایی و صدا و سیما دارای نواقصی است حالا یك سازمان با یك سری پارامترها قصد جذب مخاطب را دارد و یك سازمان دیگر می خواهد با اعمال نظرهای خاص خودش و حذف پارامترها یك فضای سالم تر را به مخاطبش ارائه دهد . متاسفانه یك اتفاقی كه در روند فیلم سازی و سریال سازی پیش می آید این است كه آن چیزی كه اول از همه نویسنده مینویسد تا وقتی كه به پرده سینما یا تلویزیون یا فضای رسانه خانگی وارد می شود افت زیادی میكند . اگر نظارت تخصصی درست باشد و ایراد های فیلم نامه نه به صورت سلیقه ای و ممیزی بلكه به صورت فنی مورد بررسی قرار بگیرد قطعا سطح كیفی سریال ها بالاتر میرود . وی در آخر افزود ؛ آن چیزی كه مورد نظر است آن است كه این نظارت هایی كه در طول این سال ها در هر دو سازمان اتفاق افتاده كیفی باشد چون تا به حال كمكی به بهبود سطح كیفی فیلم نامه نكرده بیشتر سعی شده كه نظرات خودشان را روی فیلم نامه ها اعمال كنند .