كوروش نریمانی از كارگردانان باسابقه تئاتر ایران دربرنامه رادیویی «استودیو هشت » رادیو نمایش از تئاتر گفت .
مشروح این گفت و گو را در ذیل به نقل از روابط عمومی رادیو نمایش بخوانید .
مجری « فرزام رنجبر» : گویا چند ماه گذشته ،اخرین كارتان در تماشاخانه ای كه دیگر الان دایر نیست بوده؟
كوروش نریمانی : بله یك كار كارگاهی به نام شپش بود كه با هنرجوهایم به روی صحنه بردم و دوسال پیاپی اجرا شد كه خوشبختانه با استقبال خوبی روبه رو شد.
مجری : چون شما یكی از باسابقه ترین اعضای گروه در عرصه ی تئاترمعاصر هستید و تجربه های زیادی در گروه های هنری داشتید در مورداین موضوع كه عضو بودن در گروه های هنری چه آسیب هایی به شما زده یا چه كمك هایی به شما كرده است توضیح دهید.
كوروش نریمانی : در حال حاضر، در همه جای دنیا مخصوصا در كشورهایی كه صاحب پیشینه ای در تئاتر هستند تئاتر را بدون گروه و كمپانی ها نمی توانید تصور كنید چون تئاتر یك كار جمعی و تیمی است و یك هنر فردی نیست. گروه های تئاتری در همه جای دنیا به خصوص گروه های شناخته شده، مسیر تئاتر را هم برای خودشان و هم برای مدیران فرهنگی وتماشاچیان مشخص می كنند. البته متاسفانه گروه های تئاتری در كشور ما معنای دیگری دارد، بعد از سال 85 وضعیتی به وجود امد كه این گروه ها تقریبا از هم پاشیدند .
مجری: به نظر شما در كار تیمی آسیب هم می تواند وجود داشته باشد؟
نریمانی : در كار تیمی چندان اسیبی نمیبینم ما یك مشكل اساسی تری داریم .خیلی روشن بگویم ما ایرانی ها كار تیمی و گروهی را تمرین نكردیم ، نه در سیاست نه در فرهنگ نه در ورزش و نه در جامعه و این نقطه ضعف بزرگی است كه باید روی ان كار بشود واسیب شناسی بشود .
مجری : اما گاهی اوقات از این گروهی كار كردن برداشت مافیایی می شود و در فضای هنری هم بسیار زیاد شده.مرز بین این دو چیست ؟
نریمانی : متاسفانه به همان دلیلی كه گروه های تئاتری ما به لحاظ جغرافیایی و اجتماعی و ذهنی در یك مكان و جایگاه ثابتی مستقر نشدند به خصوص برای نسل امروز چون تعداد فارغ التحصیلان تئاتر زیاد شده و بیشتر ازظرفیت است و این سفره كوچك و كوچك تر شده و زیر ساخت ها تحلیل رفته است همه ی اینها دست به دست هم داده و در كنارش سواستفاده ی كاسبان این هنر یا همان مافیا به شیوه ای غلط رواج پیدا كرده است.
