پرونده ویژه بازیگران غیر نجومی در رادیو نمایش باز شد

به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش ،مشرح این گفت و گو را در زیر بخوانید.
مجری*عنوان پرونده این هفته دستمزدهای نجومی، بازیگران غیر نجومی است. می خواهیم درمورد ماجرای دستمزد بازیگران صحبت كنیم و اینكه اساسا چقدر مهم است، چقدر حق داریم تا در مورد آن صحبت كنیم، چقدر ساز و كار مشخص و مدونی دارد و بحث هایی از این دست. طرح موضوع پرونده با محمد صابری عزیز می باشد.
منتقد *صابری: سلام و عرض ادب. چه حسرتی كه این هفته در كنارت نیستم.
*بابت زحماتت برای جشنواره حقیقت خسته نباشید. می دانم كه درگیر كارهای آن جا هستی و در جای دیگری داری به سینما خدمت می كنی.
*صابری: فضای جشنواره الان مجازی است و امیدورام آن هایی كه فیلمباز حرفه ای هستند، فرصت كرده باشند تا كارها را آنلاین دنبال كنند. اما اگر از حداكثر زمانی كه در كنار شما هستم استفاده كنم و بخواهم كه یك مقدمه ای را بگویم این موضوع دستمزدها، اساسا ماهیت جذابی دارد اینكه چه كسی چه مقدار پول در می آورد و فلانی چه مقدار پول می گیرد و... یكی از تم های جذاب در تمام حوزه ها می باشد. منتهی این جذابیت برای مخاطب است یعنی مخاطب این كنجكاوی را دارد و همیشه دنبال می كند، چرتكه می اندازد كه چقدر پول در می آورند. این وجه از ماجرا موضوع امروز ما نیست اتفاقا به بخش دیگر ماجرا می خواهیم رجوع كنیم یعنی می خواهیم زاویه دوربین را سمت صنف ببریم و اینكه چه اتفاقی دارد می افتد كه ماجرای دستمزد در یك صنف تبدیل به یك بحران می تواند بشود و زمانی كه داریم درمورد سینما صحبت می كنیم و وقتی راجب بحرانی به اسم بحران دستمزد صحبت می كنیم، وقتی در زیرشاخه آن درمورد خلا هایی مثل قرارداد تیپ صحبت می كنیم كه نزدیك به یك دهه حرف و حدیث آن است و صنف بازیگران مشخصا خیلی وقت است كه دنبال آن است و هیچ وقت به سرانجام مطلوب نرسیده است ته همه این قصه ها به یك عدم تعادل و عدم توازن می رسد و آن چیزی كه این سوژه را مهم می كند این است كه چه می شود كه ماجرای دستمزدها به جایی می رسد كه نه فقط در سینما و پروژه های سینمایی كه به واسطه ی طرح موضوع دستمزدهای كلان، دستمزدهای میلیاردی حاشیه ساز می شوند و به نقطه مطلوب نمی رسند پیرو آن در سریال سازی شبكه خانگی این بحران را شاهد هستیم كه اتفاقا بعضی از تحلیل گران معتقد هستند كه همین ماجرای شبكه خانگی خیلی در تشدید این بحران تاثیر داشته و نمونه های متاخر هم كه متاسفانه به رسانه های ملی كشیده است. ما در همین یك یا دو هفته اخیر حذف بازیگر نقش یك سریالی را داشتیم كه 3 فصل از آن پخش شده و فصل 4 آن در شرف تولید است. بازیگر نقش یك آن به دلیل درخواست نامتعارف مالی از طرف تهیه كننده حذف می شود. این اتفاق خوبی بود و كار آقای سعید سعدی خوب بود چون حداقل یك جایی، یك نقطه ای را سر این جریان گذاشت منتهی آدم نمی تواند یك قدم عقب تر را نبیند و این حسرت را نادیده بگیرد كه چرا بازیگر نوظهوری كه اتفاقا در مسیر درخشش است تن به این بازی،جریان و وسوسه می دهد و اینطور خودش و كارنامه اش را دچار حاشیه می كند یا پروژه ای كه همه به صورت جسته و گریخته در جریان آن هستیم پروژه پایتخت كه باز این حرف ها و حدیث ها درمورد آن است هرچند به صورت رسمی هنوز هیچ منبعی تایید یا تكذیب نكرده است منتهی آن داستانی كه وجود دارد این است كه حتی دستمزد بازیگری برای بازیگران اصلی سریالی در حد اعتبار پایتخت هم می تواند حاشیه ساز شود و حتی تولید را با دست انداز مواجه كند.
*اسم بازیگر و اسم سریالی كه آقای سعدی چنین كاری را انجام دادند را به ما بگو.
*صابری: برای آقای حصاری در بچه مهندس چنین اتفاقی افتاد، بازیگر جایگزین هم معرفی شد و صراحتا اعلام شد. كاری كه آقای سعدی كرد به نظر من هرچند كه یك ذره در فضای تولید سریال تلویزیونی و حتی تولید پروژه های سینمایی شبكه خانگی نامتعارف بود منتهی نقطه آغاز شفافیت است.
* یعنی همان قدر كه بازیگر حق دارد یك عددی را اعلام كند، تهیه كننده نیز حق دارد تا قبول نكند و او را حذف كند؟
*صابری: و اگر تهیه كننده قبول كرد نمی تواند بعدا برود و غر بزند كه چرا فضای تولید ما به این سمت رفته است. نفش كلیدی تهیه كننده ها در بحران دستمزد را به هیچ عنوان نمی شود كه نادیده گرفت. من خاطرم است با علی دهكردی در مورد همین سوژه صحبت می كردم و این را او مطرح می كرد و می گفت كه ما صنف بازیگران حتما باید ساماندهی داشته باشیم و حتما باید قرارداد تیپ را به سرانجام برسانیم و.. منتهی فراموش نكنید اگر بازیگری دستمزد میلیاردی می گیرد یك سوی داستان این است كه تهیه كننده دستمزدی میلیاردی داده است و این وجه را نمی شود نادیده گرفت. یك بخشی كه ما در فضای تهیه كنندگی ضرر دیدیم و به این حاشیه ضریب داد جایی بود كه عده ای به عنوان سرمایه بیار ردای تهیه كنندگی را به تن كردند و این نقطه شروع آسیبی بود كه هنوز هم دامن گیر سینمای ایران است. ما پروژه هایی را داشتیم، یادمان نرود بالاخره هرچند نام تهیه كننده معتبری مثل رضا میركریمی پای كار بود و كمال تبریزی كار را كارگردانی كرد منتها تراكم چهره های حاضر در آن پروژه حواشی دستمزدی كه مطرح شد همه و همه با هم به یك اسم گره خورد كه آن اسم سرمایه بیار در سینمای ایران بود و چند پروژه دیگر را هم دچار حاشیه كرد و الان هم معلوم نیست كه كجاست و چه می كند و حتی یكی دو پروژه تلویزیونی را هم با حاشیه مواجه كرد. این ماجرا باید تمام ابعادش با هم مورد بررسی قرار گیرند و غلام رضا موسوی از آن دسته افرادی است كه درمورد این موضوع و آسیب شناسی این ماجرا خیلی حرف ها دارد و من هم كنجكاوم تا حرف های داغ او را بشنوم. باید حواسمان باشد كه هر 3 وجه ماجرا همزمان یك مدیریتی داشته باشند یعنی تولیدات سینمایی، تولیدات شبكه خانگی كه بسیار در مظان اتهام هستند و باید یك شفاف سازی جدی در مورد آن صورت گیرد و سرانجام هم رسانه ملی. فراموش نكنیم كه رسانه ملی بخشی از آسیبی كه در فرایند تولید سریال ها و مجموعه نمایشی دیده است به دلیل همین بوده كه زیر سایه این حواشی قرار گرفته است و از حضور برخی از ستارگان و بازیگران به دلیل همین ملاحظات و انتظارات نا متعارف در قاب تلویزیون محروم شدیم و به هر حال این اتفاق خوبی نیست.
*محمد جان اگر جمع بندی را انجام دهی به سراغ آقای موسوی عزیز كه لطف كردند و پشت خط با ما همراه هستند، می رویم.
*صابری: سلام و ارادتم را خدمت آقای موسوی عرض می كنم. منتظر هستم تا صحبت هایشان را بشنوم. به عنوان جمع بندی مهم ترین نكته این است كه فراموش نكنیم این اتفاق و این بحران، بحرانی است كه باید در دل صنف مدیریت شود و انتظار اینكه نگاه پلیسی و انتظامی از بیرون به ماجرا باشد، انتظار نابه جایی است و به همین خاطر است كه می گویم شخصیت هایی مثل آقای موسوی كه امروز در صنف تهیه كنندگان هم حضور دارند به عنوان یكی از صنوف مؤثر در این دستمزدها، نظراتشان خیلی می توانند تاثیر گذارتر و كلیدی تر باشد تا افرادی كه شاید بیرون از خانواده سینما بخواهند تصمیم گیری كنند.
*از محمد صابری عزیزم متشكرم و در این جا از تو خداحافظی می كنم. عرض ارادت دارم خدمت آقای موسوی عزیز و تشكر مضاعف می كنم كه لطف كردید و منتظر ماندید به نمای نقره ای خوش آمدید.
سلام، شب شما و شنوندگان خوب رادیو بخیر باشد و انشالله كه خداوند، مردم را از شر این بلاهای ناگهانی از جمله این مرض كرونا راحت كند.
*انشالله كه سر شما هم سلامت باشد. آقای موسوی می خواهم كه به سراغ اصل مطلب بروم، شما به عنوان یك تهیه كننده استخوان خورد كرده و ریشه دار در سینما ایران هستید و تصمیماتی كه شما می گیرید به هر حال تصمیمات تاثیر گذاری در حوزه سینما است. بفرمایید كه از اساس با ماجرای دستمزد نجومی چگونه هستید یعنی فكر می كنید كه چیزی تحت این عنوان وجود دارد یا خیر، بازیگران حق دارند هرچقدر كه دلشان بخواهد پول بگیرند؟
همانطور كه می دانید هر فیلم یك بودجه ای دارد و این بودجه معمولا در سیستم باید درصدهای خاص خودش را داشته باشد مثلا برای یك فیلم سینمایی ما 25 الی 30 درصد معمولا بودجه می گذاریم. حالا تصور بفرمایید كه..
*30 درصد برای بازیگر؟
بله. تصور بفرمایید كه یك آقا یا خانوم محترمی تشریف می آورند و به هر دلیلی از تهیه كننده دستمزدی را مطالبه می كنند كه مجموع، از این درصد می تواند خیلی خیلی بیشتر باشد و طبیعتا در این جا دو الی سه اتفاق می افتد؛ 1. به بازیگران دیگر باید دستمزدهای كمتر دهند، یعنی در این جا حق و حقوق دیگران ضایع می شود و آن وقت تهیه كننده ای كه اینكار را می كند و این كار مورد پسند من نیست باعث می شود كه از دستمزدهای عوامل فنی فیلم بزند. این آدم هایی كه دستمزدهای بیش از حقشان را دریافت می كنند باعث می شوند حق و حقوق دیگران ضایع شود برای اینكه بودجه شما، بودجه باد آورده ای كه نیست. برای یك فیلم مثلا 3 یا 4 یا 5 میلیارد تومان بودجه گذاشتید بعد با فلان بازیگر صحبت می كنید و فكر می كنید كه به او نیاز است مثلا او می تواند در فروش فیلم موثر باشد.
*ممكن است یه بازیگر بیاید و بگوید كه سهم من و حضور من در فروش فیلم و ارزش حضور من خیلی بیشتر از 30 درصد است، شما به او چه جوابی می دهید؟
من فكر می كنم، این آدم دستمزدش را درون فیلم بگذارد.
*یعنی از سهم فروش، پول بگیرد؟
بله. در خارج از كشور كه بحث می شود، اینگونه نیست كه وقتی می گویند آقای تام كروز 20 میلیون دلار می گیرد نقدی 20 میلیون دلار به او می دهند. درصدی از فیلم را شریك می شود، بخشی از فیلم را شریك می شود و طبیعتا این جا است كه باید موضوع مورد بررسی قرار گیرد.
*ما بازیگرانی مثل رضا عطاران،حمید فرخ نژاد و خیلی های دیگر كه شما بهتر می دانید را داریم كه بر مبنای همین قاعده قرارداد می بندند اما باز هم دستمزدهایی كه می گیرند مسئله ساز و حاشیه ساز می شود.
اگر بخواهم صراحتا حرف بزنم آقای عطاران جز آدم هایی است كه در حرفه تا آن جایی كه من اطلاع دارم مراعات می كند یعنی مسئله را خودش می داند و دستمزدش را جوری می گیرد كه به نقدینگی آسیب نمی زند و درصدی از سهم را در فیلم شریك می شود. برای اینكه شاید همكاران خرج از كشور او نیز اینكار را انجام می دهند اما برخی دیگر یك جور رقابت دارند یعنی می خواهند برای گرفتن دستمزد بالا برای خودشان وجهه ای بگیرند. به فیلمهای كسانی كه دستمزدهای بالا گرفته اند نگاهی كنید، اكثرا مخاطب تحویلشان نگرفته است یعنی نرفته بلیط بخرد، به هرحال زمانی كه شما به استار یا به قول معروف به سوپر استار دستمزد می دهید باید این بزرگوار بتواند حداقل به اندازه دستمزد خودش تماشاچی جذب كند، یعنی اكثر اینها در این مورد شكست خورده اند. یكی از بامزه ترین اتفاقاتی كه در سینمای عزیز ما رخ می دهد این است كه طرف شكست می خورد و در فیلم بعدی دستمزدش را بالاتر می برد.
*آقای موسوی نكته ای پیش آمده است؛ در دوره ای این ماجرای بازیگر سالاری مد شد یعنی آن سرمایه گذار یا سرمایه بیاری كه پولی وسط می آورد می گفت می خواهم یك فیلم بسازم كه فلان بازیگر خانوم یا آقا در آن بازی كند و چون تازگی داشت فیلمها اكران می شد و مخاطب به واسطه آن چهره بلیط می خرید و فیلم را می دید ولی برای بار سوم یا چهارم دست فیلمساز رو شده بود و دیگر آن فرمول كار نمی كرد؛ الان دیگر نه سرمایه بر می گردد و نه بازیگر انقدر بُرد دارد كه بخواهد آن اتفاق را رقم زند. الان شما در صنف به عنوان یكی از كسانی كه به كار صنفی اعتقاد دارید و در آن فعالیت می كنید(صنف تهیه كنندگان)، چكار می شود كرد تا فلان تهیه كننده یا فلان آدمی كه تا یك سرمایه گذار می بیند چشمانش شبیه به دلار می شود هیجان زده نشود و اصول و قواعد را زیر پا نگذارد؟ آیا می شود برای این كاری كرد؟
اولا دو مشكل پیش آمد، شما به سرمایه گذارانی اشاره كردید كه بازیگرانی را آوردند و پولهای گزاف دادند و دقیقا پولهایشان پولهایی بود كه اصطلاحا پول سالم نبود(من نمی گویم داشتند پولشویی می كردند)؛ یك نكته ای هم عرض كنم كه برخی موارد گفته می شود مگر همه سینما چقدر است؟ بعد می گویند 250 میلیارد تومان گردش مالی سینما است؛ این(دقیقه 14؟) پولشویی چیست و چیست و چیست؟ دوستان متوجه این موضوع نیستند كه طرف با اسم در كردن و به اصطلاح شهرت برای خودش و برای پولشویی امكانات فراهم می كند. یعنی آن پولی كه برای فلان سریال داده و 20 میلیارد تومان بوده كه اصلا پولی نیست اما با این 20 میلیارد تومان به اندازه چندین میلیارد برای خودش اسم و رسم تبلیغ می كند و شهرت پیدا می كند و با این شهرتی كه پیدا كرده است به بانكها مراجعه می كند. مردم و همه بانكها و همه كسانی كه كار اقتصادی می كنند نمی دانند كه برای فلان سریال مثلا 15 میلیارد هزینه شده در قسمت اول 3 میلیارد ضرر داده و در قسمت دو به نوعی دیگر ضرر داده، پس چرا این هزینه شده است؟ برای اینكه دارد از یكجای دیگر پول در می آورد، 1: پول آن سالم نیست؛ 2: پولی نیست كه به اصطلاح ما با زحمت و عرق جبین به دست آمده باشد، این آدمها در پول دادن طبیعتا خساست نمی كنند چون زمانی كه وارد سریال یا فیلم سینمایی می شوند اساسا هدفشان پول درآوردن نیست.
*یعنی هدفشان این نیست كه یك اثری تولید كنند و آن را بفروشند و پول اولیه شان برگردد و یك سودی هم كنند و هدفشان چیز دیگری است.
احسنت. آنها اصلا بحث اقتصادی ندارند، البته بدشان نمی آید كه فروش داشته باشند ولی واقعیت این است كه اساسا دنبال این آمده اند تا خودشان را مطرح كنند، با مطرح كردن و سر و صدا راه انداختن دی وی دی هایشان را بر می دارند و برای دو هزار رئیس بانك و كسانی كه كار اقتصادی می كنند می فرستند؛ این كار توسط یك تهیه كننده معمولی نمی شود فقط امكان دارند آن دی وی دی را به 4 تا از دوستانش بدهد یا به سینما دعوت كند، اصل قضیه از اینجا شروع می شود..
*آقای موسوی از اساس چه می توان كرد؟ آیا می توانیم بگوییم صنف سینما و هرجایی كه به این صنف برمی گردد یعنی خانواده سینما خودش بتواند با یك تصمیمی این آسیب را مدیریت كند یا باید آن را از اساس رها كنیم و بگوییم هركس هرچقدر توانست از هركجا پول بگیرد و مفت چنگش یا قوه قضایه وسط بیاید؟ چكار باید كرد كه این قضیه حل شود؟
اولا كه من با دخالت هر كسی از بیرون سینما مخالف هستم، ما اهالی سینما خودمان می توانیم مشكل را حل كنیم. چند نكته وجود دارد؛ آقای صابری یك اشاره ای داشت كه معمولا خود تهیه كننده است كه دارد پول اضافه می دهد یعنی اگر من به عنوان تهیه كننده حرفه ای پول اضافه ای به یك بازیگری كه حقش نیست ندهم، طبیعتا نمی تواند این دستمزدها افزایش پیدا كند؛ یكی از بازیگرانی كه اسم بردید و از بازیگران خیلی خوبی است و من ایشان را می شناسم، یك زمانی در این قصه بالا بردن دستمزد و قبل از همه اینها متاسفانه سازمان صدا و سیما و تلوزیون نقش منفی داشت كه ما این را گفتیم و بعدها رفع شد، یعنی مثلا قرارداد یك سریال را 10 می بستند و بعد می گفتند ما پول بازیگر را اضافه می دهیم، طبیعتا شما به عنوان تهیه كننده تلوزیون در قرارداد بستن مساله ای نداشتید، مثلا آدمی در یك مقطعی 30 میلیون تومان دستمزدش بود و فیلمنامه ای برای او فرستادند و او خودش به من گفت كه من آن فیلمنامه را خواندم و دیدم چیز خوبی نیست و برای اینكه به آنها نه بگویم گفتم من برای این كار 120 میلیون می گیرم وآنها با كمال تعجب به من گفتند كه تشریف بیاورید و قراردادتان راببندید.
*خودش هم باورش نمی شد.
چون خود او از بچه های تئاتری است كه وارد این قصه شده و خیلی هم آدم باهوشی است و یكی از همین دو نفری است كه شما اسم او را بردید. پس این یك بخش مشكل ما بود، بخش دیگر این بود كه كسانی بودند كه معمولا پول سالمی نیاوردند و چون فكر مسائل دیگر بودند هرچه خواستند، دادند؛ مرحله سوم آدمهایی هستند كه معمولا می خواهند با هنرمندان عكس بگیرند و بگویند فلان بازیگر به مهمانی خانوادگی ما آمده و ...؛ طبیعتا این آدمها به عنوان سرمایه گذار وارد سینما می شوند و برخی از اینها سوءاستفاده می كنند.
*آقای موسوی می خواهم یك نكته مشخصی از شما بپرسم. در صحبتهای شما بود و محمد صابری هم اشاره كرد كه الان در سینما یك تهیه كننده ای می ایستد و پول اضافه ای نمی دهد و یك تهیه كننده ای به هر دلیلی پول اضافه می دهد، از اساس در سینما شاید هیچ تهیه كننده ای پول ندهد و در شبكه خانگی پول را بدهد، در شبكه خانگی ندهند در تلوزیون می دهند،یعنی مشخص نیست كه چه كسی با چه كسی همراه است، یعنی اگر یك جایی پول پرداخت نشود جایی دیگر پرداخت می شود؛ در صنف سینما و بازیگران چكار باید كرد كه این جریان یك جریان یكپارچه ای شود و هیچ بازیگری جرات نكند در آن صنف كاری كند كه بخواهد خلاف سیاستهای صنف باشد؟
اولا من این توضیح را بدهم كه ما در اتحادیه تهیه كنندگان چند وقتی است پروژه هایی كه شروع می شوند اگر احساس كنیم تهیه كننده در پرداختهایش رعات برخی اصول را نمی كند او را به جلسه هیئت مدیره دعوت می كنیم و با او صحبت می كنیم و به برخی از دوستان هم گفتیم كه اگر این روشتان را دنبال كنید احتمالا اجازه كار به آنها نخواهیم داد.
*این قضیه چقدر جدی است؟
این باید مثل هر كار دیگری اطلاع رسانی شود.
*الان ما می خواهیم این كار را انجام دهیم، شما تلاش كنید كه این اتفاق بیفتد.
ما داریم تلاشمان را می كنیم، در چند ماه گذشته ما 3 الی 4 نفر از دوستان را دعوت كردیم و به آنها گفتیم و البته آنها توضیحاتی دادند و سعی كردند خودشان را توجیه كنند. ما به آنها گفتیم كه در صنف توجیه كردن خیلی صحیح نیست و به هر حال واقعیت قضیه و این نكته ای كه داریم به سمت آن می رویم قرارداد تیپ است، در قرارداد تیپ باید بعد از نوشته شدن بارگزاری شود و اگر این قرارداد واقعی نباشد و در سیستم درست بارگزاری نشود (سیستمی كه داریم برنامه ریزی آن را انجام میدهیم و در سال آینده انشالله جواب می دهد)، طبیعتا آن قرارداد از نظر ما اساسا مطلوبیت ندارد و اگر به شكایت، دعوا یا عدم پرداخت برسد از نظر صنف مشروعیت نخواهد داشت، به همین جهت داریم به این سمت می رویم كه قراردادها را تیپ كنیم و قراردادهای هر تهیه كننده ای اولا روی برگه هایی باشد كه علاوه بر شركت خودش اسم اتحادیه هم روی آن باشد، دوما این قراردادها را بر اساس سیستمی كه داریم جلو می بریم بارگزاری كنیم تا قابل دیدن برای مسؤلان صنف باشد تا بدانند چه اتفاقی افتاده است، اگر كسی قرارداد قلابی بارگزاری كند، چون می دانید كه در سینمای ایران معمولا نمی شود چیزی را در دراز مدت به خصوص از فعالان صنفی مخفی كرد؛ همه این كارها باید با همكاران عزیزمان صورت بگیرد و ما باید به آنها بگوییم بدانید كه پول اضافه ای كه شما می دهید چون مجبور هستید از حقوق دیگران كسر كنید در حقیقت با این كار حق و حقوق دیگران را ضایع می كنید.
*این قرارداد تیپ می تواند منجر به این شود كه آقای یا خانوم بازیگر، آقا یا خانوم تهیه كننده یا هركدام از عزیزان فعال در صنف اگر قراردادشان منطبق بر قواعد صنفی نبود عضویتشان بی معنی شود و امتیازات بسیاری را از دست بدهند و در نهایت با چرتكه انداختن ببینند نمی صرفد كه قواعد صنف را رعایت نكنند. ما تا آنجا چقدر فاصله داریم؟
به این سادگی نیست ولی ما داریم تلاشمان را می كنیم تا به آن برسیم. ضمن اینكه چیزی كه ما داریم فشار می آوریم روی همكاران خودمان است، ما به همكار خودمان به عنوان تهیه كننده می توانیم بگوییم كه توحق نداری قراردادی بیشتر از این ببندی. مثلا می گوییم هر آدمی یك درصدی دارد و بازیگرانت نباید بیشتراز 25 تا 30 درصد از بودجه فیلمت بیشتر باشد، چون اینها را می توانیم حدس بزنیم و كارشناسی كنیم. ما می توانیم تهیه كننده ها را ممنوع الكار كنیم به این معنی كه به آنها بگوییم دیگر امكاناتی كه صنف و ارشاد باید به شما بدهد را نمی دهیم و فكر می كنم اتفاقات خوبی خواهد افتاد ولی به این سادگی ها نیست و اینطور نبست كه من بگویم همین امشب ما تصمیم می گیریم و می شود، خیر! یك راه درازی پیش رو است ضمن اینكه متاسفانه راه تقلب كردن همیشه باز است.
*ما در نمای نقره ای كنار شما هستیم و اگر كاری از دستمان بر می آید این مسیر را با شما ادامه می دهیم و اطلاع رسانی می كنیم تا این فرهنگ جا بیفتد و این هدفی كه شما دنبال آن هستید و هدفی خوبی هم است، محقق شود. از همراهی شما سپاسگزارم.