اهدای نشان عالی رادیو نمایش به سرلشگر جانباز خلبان علیرضا علیرضایی

همزمان با فرا رسیدن سالروز ورود آزادگان به وطن، مراسم رونمایی از سریال رادیویی " پرواز سرنوشت" با حضور سرلشگر جانباز علیرضا علیرضایی خلبان آزاده كشورمان،برگزار و نشان عالی اداره كل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش به ایشان تقدیم شد.

1403/05/26
|
14:20

به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش، خلبان علیرضا علیرضایی در نهم آبان سال 1332 در روستایی از توابع شهرستان گلپایگان به دنیا آمد. مهرماه 1351 وارد نیروی هوایی شد و در دی ماه 1353 برای گذراندن دوره خلبانی به مدت دو سال به آمریكا رفت؛ سال 55 برای خدمت به ایران بازگشت و در مهرماه سال 1359 به اسارت نیروهای عراقی درآمد. وی دوران اسارتش را به مدت 10 سال در زندان‌های استخبارات، ابوغریب و الرشید سپری كرد و سرانجام در شهریور 1369 آزاد شد.
در مراسم رونمایی از سریال رادیویی "پرواز سرنوشت" كه بر اساس زندگی خلبان علیرضایی در رادیو نمایش تولید شده است؛ محسن سوهانی مدیر كل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش، مهدی طهماسبی مدیر تولیدو تأمین اداره كل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش، سعیده فرضی كارگردان سریال "پرواز سرنوشت"، ژاله محمدعلی تهیه كننده، شهریار حمزیان بازیگر نقش خلبان علیرضایی و سایر مدیران و هنرمندان این نمایش رادیویی حضور داشتند.
محسن سوهانی مدیر كل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش ضمن خیر مقدم در ابتدای این مراسم گفت: آزادگی مقام صبر و رضا و یك مرتبه بلند عارفانه و انسانی است. قهرمانان واقعی سرزمین ما آزادگانی هستند كه با تحمل سخت ترین مصائب، چون سرو راست قامت و بی تعلق ایستادند و بهترین سال های عمر خود را به پای ارزش های والای اخلاقی نثار كردند. سینما و رسانه های غرب پر از قهرمانان پوشالی است، حال آن كه ما با وجود چنین قهرمانانی از جنس واقعیت، گنجینه های ارزشمندی برای فعالیت هنری و رسانه ای در اختیار داریم و باید دِین خود را به آنان ادا كنیم.
در ادامه سرلشگر خلبان جانباز علیرضا علیرضایی افزود: من سال 51 استخدام شدم و تمام آنچه كه آموزش دیدم برای دفاع از كشور و خاكمان بود، حملاتی كه در آغاز جنگ اتفاق افتاد باعث شد تا ما با آمادگی كامل از كشورمان دفاع و جانمان را برای آن فدا كنیم.
خلبان آزاده كشورمان ادامه داد: شرایط جنگ بسیار متفاوت تر از آن چیزی بود كه آموزش دیده بودیم.هدف های ما قبل از اینكه پرواز كنیم شناسایی می شد اما متاسفانه اطلاع دقیقی از محدوده مورد نظر نداشتیم و این بزرگترین مشكلی بود كه وجود داشت. از طرفی كمبود قطعات و تجهیزات مهم مثل لاستیك و باتری هواپیما شرایط را سخت تر می كرد.
سرلشگر علیرضایی گفت: من پنجم مهرماه 59 اسیر شدم، در دوران آموزشی به ما یاد داده بودند كه وقتی اسیر شدیم غیر از معرفی و شماره پرسنلی چیز دیگری به دشمن نگوییم.فردای روزی كه اسیر شدم افسر اطلاعات عملیات عراق در بازجویی، درباره اطلاعات محرمانه سوالاتی پرسید كه به او جواب دادم:من راجع به شما مطالعه كردم، درباره خودمان مطالعه ای نكردم چیزی نمی دانم، فقط می توانم اسم و شماره ی پرسنلی ام را به شما بگویم.
وی خاطرنشان كرد: در سال اول اسارت، فشار عصبی باعث شد پاهایم فلج شود و این قضیه تا یك سال و نیم ادامه پیدا كرد تا اینكه به فكر این افتادم اگر جنگ تمام شود چگونه با پای فلج نزد خانواده ام برگردم، این شد كه با دستم مرتب پاهایم را ماساژ می دادم كه خون در آن ها جریان پیدا كند و خدا را شكر تا حدی بهتر شدم اما هنوز آن حالت بی حسی را دارم.
وی ادامه داد: در روزهای اسارت سعی كردم برای خودم سرگرمی ایجاد كنم، قاشق را می كوبیدم با میخ فولادی سوراخ و بعد روی اسكلت سیمانی تیزش می كردم تا با آن سوزن خیاطی درست كنم بعد با كارتن های سیگار و هسته خرما و نخ حوله كاردستی درست می كردم.
خلبان آزاده افزود: در زندان ابوغریب،بی آنكه عراقی ها متوجه شوند، یك رادیو برداشتیم و ساعت دوازده شب اخبار را گوش می دادیم، چون دسترسی اسرا به رادیو از نان شب هم واجب تر بود.
وی در پاسخ به این سوال كه چه مدت طول كشید تا خانواده از زنده ماندن او مطمئن شوند، گفت: در اخبار غیر رسمی، خانواده از زنده ماندن ما خبر داشتند اما به صورت رسمی، زمانی مطمئن شدند كه از مرز رد شدیم یعنی ده سال طول كشید تا همسرم از زنده ماندنم باخبر شود، بعد از بازگشتم به خانه ، شرایط طوری بود كه وقتی از خانه بیرون می رفتم تا زمانی كه برگردم، همسرم پشت در ورودی منتظر می ماند تا از در بیایم، دل نگرانی تمام آن ده سال همچنان با او همراه است.
سرلشگر علیرضایی ادامه داد: با آنكه بعد از آزادی،امكانات رفاهی آنچنانی نداشتیم تا از آن استفاده كنیم اما به دنبال امتیاز نبودم، من ویزای اقامت كانادا را دارم اما برایم ثقیل است آنجا گردن كج كنم. این روزها درخواستی جز این ندارم كه مشكلات جوانان وطن حل شود چرا كه آنها آینده ساز كشور هستند.
وی در پایان گفت: در زمان جنگ خلبان ها سخت ترین وظیفه را در مقابل حملات دشمن بر عهده داشتند و قهرمانان بسیاری در بین آنها وجود دارد كه امیدوارم رسانه ها به زندگی آنها بپردازند.
در ادامه شهریار حمزیان كه در سریال "پرواز سرنوشت" نقش سرلشگر خلبان علیرضا علیرضایی را ایفا می كرد گفت: تمامی دوستانم در این سریال زحمت بسیاری كشیدند و آنقدر بازی در نقش ایشان سخت بود كه با خود فكر می كردم این ده سال تا چه اندازه برای قهرمان ما جانفرسا بوده است.
همچنین سعیده فرضی كارگردان این نمایش رادیویی افزود: واقعا سخت بود تمام آن رنج های ده ساله را در 15 قسمت نشان دهیم برای همین تنها به بخش هایی از آن پرداختیم كه امیدواریم مورد توجه ایشان و شنوندگان رادیو نمایش قرار گیرد.
در پایان مراسم و در جمع هنرمندان و مدیران شبكه رادیویی نمایش؛ نشان عالی همای سعادت اداره كل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش به جناب سرلشگر علیرضا علیرضایی تقدیم شد، همچنین شهریار حمزیان بازیگر نقش ایشان نیز به نمایندگی از هنرمندان این مجموعه، نشان همای سعادت را دریافت كرد.
سریال رادیویی " پرواز سرنوشت" به نویسندگی جعفر غلامپور، كارگردانی سعیده فرضی، تهیه كنندگی ژاله محمدعلی، افكتوری محمدرضا قبادی فر، صدابرداری محمدرضا محتشمی، گویندگی معصومه عزیزمحمدی و با هنرمندی شهریارحمزیان، شیما جان قربان، بیوك میرزایی، میرطاهر مظلومی، رامین پورایمان، قربان نجفی، محسن بهرامی، بهرام سروری نژاد، مهدی نمینی مقدم، نورالدین جوادیان، بهادر ابراهیمی، علی اصغر دریایی، عبدالعلی كمالی، كرامت رودساز، سینا نیكوكار، مجتبی طباطبایی، محمد شریفی مقدم، امیر زنده دلان، محمد سعید سلطانی، احمد لشینی، حمید یزدانی، عباس توفیقی، امیر فرحان نیا، فرشید صمدی پور، ماكان رضایی پور، سیما خوش چشم، فریبا طاهری، دانیال ابراهیمی، شیما اسدی، فریبا بكلو و امیر ارسلان از 27 مرداد ساعت 1:30 بامداد به روی آنتن رادیو نمایش می رود و ساعت 7 صبح و 14:30 دقیقه تكرار آن است.

دسترسی سریع