مطالبه اهالی هنر از دولت جدید با حضور مدیران خانه تئاتر،خانه سینما و خانه موسیقی در رادیو نمایش

در هشتمین قسمت از برنامه رادیویی "پرانتز باز" با مدیر عامل خانه تئاتر،خانه سینما و خانه موسیقی در خصوص مطالبه اهالی فرهنگ و هنر از دولت جدید گفت و گو شد.

1400/05/23
|
09:13

به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش، اجرای این برنامه كه به صورت چرخشی انجام می‌شود را مارال دوستی بر عهده داشت و علیرضا بهرامی شاعر و خبرنگار كارشناس «پرانتز باز» بود كه به صورت حضوری در رادیو ارگ تهران درباره موضوع برنامه با شهرام گیل‌آبادی، منوچهر شاهسواری، حمیدرضا نوربخش و فرانك آرتا به گفتگو نشست.
در ابتدای برنامه بهرامی با اشاره به اینكه صحبت درباره دولت قبلی و نقد آنها ناجوانمردانه است و قضاوت درباره دولت جدید هم كار درستی نیست، در این برنامه سعی می‌كنیم تجربیات خودمان در دولت پیشین را با مدیران جدید مطرح و آنها را بررسی كنیم.
دوستی هم در ادامه با تایید صحبتهای بهرامی افزود: با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهادی دولت جدید، مهدی اسماعیلی تلفنی صحبت كردم كه بخشهایی از این گفتگو را منتشر خواهیم كرد. ایشان با روی خوش و لبخند پاسخ من را دادند و گفتند اگر فرصت داشته باشند، حتما این برنامه را خواهد شنید در غیر اینصورت فایل برنامه را برای ایشان ارسال خواهیم كرد.
در ادامه برنامه شهرام گیل آبادی مدیر عامل خانه تئاتر روی خط تلفن مهمان این برنامه بود.
شهرام گیل‌آبادی
دولت‌ها همیشه رقیب بخش فرهنگی بوده‌اند
علیرضا بهرامی با اشاره به اینكه تئاتر به دلیل ساختار آن در ایام شیوع كرونا شرایط سخت‌تری را نسبت به دیگر حوزه‌های فرهنگ گذرانده افزود: اهالی تئاتر افراد قانعی هستند و امرار معاش آنها از همین به صحنه رفتن هاست. درماههای گذشته خانه تئاتر بیانیه های متعددی را منتشر كرده است. هم هشداری‌هایی داد، هم مطالبه‌گری داشت و هم اظهار تاسف‌هایی. آیا با تغییر دولت شما باید این مطالبات را دوباره مطرح كنید؟
گیل آبادی: امیدوارم در این برنامه صادقانه بتوانید در راه مطالبات حوزه فرهنگ و هنر عمل كنید. بسیاری از جامعه بزرگ هنر و تساتر ایران امید جدی به سیاستگذاران ندارند. چون فرهنگ توسط سیاست‌گذارن امری دون شناخته شده و ماهیت درونی فضای فرهنگ در هیچ دولتی مورد توجه جدی نبوده، اهالی فرهنگ و هنر چون بی‌مهری كافی را دیده‌اند ناامید هستند كه سیاست گذاران بتوانند درجهت رفع نیازهای فرهنگی و توسعه فكری جامعه كاری بكنند یا برنامه‌ریزی جدی داشته باشند. به همین دلیل ما تلاشهایمان را معطوف به این كردیم كه چند اتفاق رخ دهد: 1. ثبت در تاریخ روزگارانی كه اهالی فرهنگ و هنر آن كاملا از رسیدن به خواسته‌های مدنی خودشان عاجز بودند. 2. در قوانین ما پیشرویی جدی دیده می‌شود. اما در سیاستگذاران این‌گونه نیست چون آنها از جنس فرهنگ نیستند. این پیشروی نه تنها نادیده گرفته می‌شود بلكه وزیری وارد فضایی می‌شود و بعد از چهار سال كه تازه فضا را شناسایی كرده باید خداحافظی كند و برود. این عدم ثبات در فضای فرهنگی و عدم بهره‌گیری از افراد فرهنگی برای مسوولیتهای فرهنگی یك معضل است. متاسفانه چون خود فرهنگ عمیق دیده نشده و به شكل دقیق بررسی نشده و به شكلی جامع برای رفع نیازهای اساسی كشور مد نظر قرار نگرفته این بازشناسی برای افراد غیر فرهنگی كار دشواری است و نمی‌شود انتظار داشت.
3. در هیچ دولتی نگاهی كه به فضای فرهنگ و هنر وجود داشته نگاه انسانی، توسعه گرا و ماهیتی نبوده است. چون اهالی فرهنگ و هنر از حداقل های مدنی و انسانی بی بهره‌اند.
انباشت این خواست‌ها به گونه‌ای است كه وقتی كسی با آنها مواجه می‌شود اگر برنامه‌ای نداشته باشد و سیاست روشنی نداشته باشد بدون شك با اختلالی مواجه می‌شود و نهایتا عملكرد كارایی نخواهد داشت.
این سرفصلهای جدی سرفصلهایی است كه باید به آنها توجه جدی و اساسی داشت و در همه دولت‌ها آدمهایی كه وارد فضای فرهگ و هنر می‌شوند، باید از خود فرهنگ و هنر باشند. آنها باید فضای فرهنگ و هنر را درك كرده باشند، ماهیت آن را بدانند، كاركرد و عملكرد و قدرتش را بشناسند و بعد بتوانند برای خانواده فرهنگ و هنر كاری كنند.
بیانیه‌هایی كه به آنها اشاره كردید در حوزه تیاتر و سینما و موسیقی شبیه به هم است چون فرهنگ مد نظر است. در مقابل چیزی كه مشخص است این است كه در همین جامعه‌ای كه الان سرعت مرگ از زندگی بیشتر شده فرهنگ می‌تواند راهگشا و زندگی‌بخش باشد. همین یك نكته را اگر بفهمیم فرهنگ را راس نكته اجرایی خودمان قرار می‌دهیم و به طور حقیقی به موضوع فرهنگ می‌پردازیم. هیچ كدام از این كاندیداها حتی رییس جمهور نگاه فرهنگی خود را مشخص نكرده‌اند. در صورتی كه رهبر انقلاب موضوع فرهنگ را در كنار اقتصاد اولویت اول دولت ها دانسته‌اند.
این بحث بسیار گسترده و پیچیده است و از هر جهتی به آن نگاه كنیم كاستی سیاست‌گذاری به گونه‌ای است كه دولت‌ها همیشه رقیب بخش فرهنگی بوده‌اند و در این رقابت بخش فرهنگی خصوصی همیشه مغلوب بوده است چون خیلی نحیف است.
دوستی: اگر بخواهید توصیه‌ای را به وزیر جدید داشته باشید چیست؟
گیل آبادی: شناخت من نسبت به وزیر جدید پیشنهادی از قدیم است و اندك نیست. انتظار ما از ایشان این است كه اول با صنوف هنری كه بخشهای مختلف فرهنگ را نمایندگی می‌كنند جلساتی بگذارند و حرفهایشان را بشنوند. اطمینان آقای رییس جمهور به ایشان كفایت نمی‌كند. این اطمینان باید با صنوف و اهالی فرهنگ و هنر هم به اشتراك گذاشته شود. تا جایی كه خود ایشان با توجه به اینكه جوان و كنشگر هستند باید با اهل هنر پیشاپیش جلساتی را برگزار می‌كردند. در این زمینه خلاقیت ایشان دیده نشده است. ایشان باید پشتیبانی صنوف را هم جذب كنند و حرف آنها را بشنوند. امروز اگر كسی فضای فرهنگی را نشناسد و محیط شناسی نكند باتلاقی خواهد بود برای او. اهل فرهنگ و هنر دیگر پذیرای این نیستند كه مسوولینی انتخاب شوند كه فرهنگ وهنر را نشناسد. از آقای اسماعیلی انتظار می‌رفت خلاقیت ارتباطی با اهالی فرهنگ و هنر داشته باشند و حرف صنوف را بشنوند. این انتظار حداقلی است امیدوارم تا قبل از رای اعتماد در مجلس این كار را بكنند و تجمیع نظر نكات خانواده بزرگ فرهنگ را در برنامه‌هایشان ببینیم.
در ادامه دوستی با اشاره به اینكه مهدی اسماعیلی وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به او گفته حتما برنامه را می‌شنود و پذیرای مطالبات اهالی فرهنگ است گفت: با توجه به این صحبت ایشان به نظر می‌آید حتما درباره پیشنهادات شما فكر خواهند كرد و حرف‌های صنوف را هم خواهند شنید.
گیل‌آبادی در پایان صحبت‌هایش ضمن اشاره به شناختی كه قبلا از مهدی اسماعیلی داشته گفت: انتظارم از ایشان یك كار شبانه‌روزی و جدی است. ما امید داریم كه بتوانیم كمك اجرایی و عملیاتی داشته باشیم كه ایشان بتوانند برنامه‌هایشان را درست اجرا كنند.
دوستی ضمن اشاره به صحبت هایش با مهدی اسماعیلی و خوشرویی او تاكید كرد به نظر ایشان می‌توانند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی موثر و توانمندی باشند.
در ادامه بهرامی گفت: آیا نكاتی كه شما گفتید شرط كافی برای وزیر موثر و توانمند بودن ایشان است؟ باید ببینیم در مواجهه با آوردگاه فرهنگ و هنر ایشان می‌تواند موفق باشند یا نه ؟ ما بعد از حدود یكسال و نیم كه با شرایط جدید مواجهه هستیم نباید در غافلگیری باشیم چون به یك ثباتی در شزاط رسیدیم. صنف‌ها باید ایده مشخص داشته باشند. باید پیشنهاد داشته باشند كه چه حمایتی می‌خواهند. وزیر جدید باید برنامه عملیاتی پیش برود.
در این بخش از برنامه منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما روی خط مهمان برنامه بود.
منوچهر شاهسواری
مدیریت صنفی مان برای دوران ما قبل دیجیتال است
بهرامی ضمن اشاره به این كه در بیانیه كانون كارگردان خانه سینما، انجمن بازیگران سینما و خانه تیاتر توجه مطالبه صنوف هم به كف رسیده و هم تبدیل به یك مطالبه عمومی شده است گفت: تمركز این بیانیه‌ها تقاضای واكسیناسیون گسترده بود. با دستوراتی كه برای واردات انبوه واكسن صادر شده اگر امیوار باشیم با یك كالبدی مواجه هستیم كه در طول یك ونیم سال خیلی از ساختارهایش در جریان تولید و عرضه مورد تضعیف واقع شده است. وی افزود: فراتر از مقوله معیشت ما در ساختار‌های هنری‌مان تغییراتی داشتیم و توقع داریم بهبود یا تغییر این ساختارها در آینده وجود داشته باشد. وی گفت: با فرض اینكه آقای اسماعیلی وزیر پیشنهادی دولت برای اخذ رای به مجلس شنونده سخنان شما هستند توصیه‌های خودتان را برای چشم‌انداز كوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت به ایشان چیست؟
شاهسواری در ابتدا ضمن اشاره به این كه سرفصل و جوهره بحث، هسته مركزی پیش برنده ما به سمت فردای بهتری است گفت: بابت این نامزدی به آقای اسماعیلی تبریكمی‌گویم و به آقای دكتر صالحی هم خسته نباشید میگویم و امیدوارم آقای اسماعیلی شنونده برنامه شما باشند.
شاهسواری در تایید صحبتهای شهرام گیل‌آبادی گفت: باید در فضای سامان یافته و قبول فرایندهای لازم برای تغییر و تحول صنوف مورد توجه، گفتگو و طرف صحبت قرار بگیرند. سالهاست كه در فعالیتهای صنفی تلاش میكنم این نكته را از یاد نبرم كه هیچ گفتگو و خواسته و ارتباط دوطرفه‌ای نیست كه از قاعده تعادل خارج شود و به نتیجه برسد. وی افزود« زین فرهنگ زمین بولدوزر و كلنگ نیست. اقتضاعات خاص خودش را دارد.
تمدن و جهان امروز مبنای خودش را بر تصویر گذاشته است. تصویری كه از جهان به دست می آوریم و تصویری كه از خودمان به جهان ارایه میدهیم. از نظر من این تصویر در حوزه فرهنگ و هنر تجلی پیدا می‌كند. صنعت تصویر در جهان امروز یك ضرورت اجتناب ناپذیر است و توجه به ماهیت آن تصویر از هر چیزی مهم‌تر است. جهان آینده جهن تولید محتوست كه هركسی بتواند محصول بهتر و باكیفیت‌تری تولید كند در جهانی كه از نظر فرهنگی به هم پیوسته است موفق‌تر خواهد بود. وقتی نیاز فضای خلاقانه بر این فضا حاكم است د رحوزهه مدیریتی آن هم باید همین خلاقیت وجود داشته باشد. اگر دست از كالبد شكافی گذشته برداریم موفق‌تر خواهیم بود. ما آسیب شناسی میكنیم كه مقصرین را بشناسیمم و محاكمه كنیم و كینه ورزی كنیم. عرصه فرهنگ جای این كار نیست. این به این معنا نیست كه اشتباه نكرده‌ایم. زبان فارسی باید مورد تكریم قرار بگیرند همه هنرها باید فعال باشند و در این چرخه اینقدر حضور فاعلنه داشته باشند كه در مه جای جهان بتواند قدرت انتاب مخاطب را بالا ببرد. امیدوارم آقای اسماعیلی با هر برنامه‌ای كه می‌آیند موفق باشند همچنین شما.
بهرامی در ادامه این گفتگو از شاهسواری پرسید: به هر حال آقای اسماعیلی در زمانی می‌خواهد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بشود كه شرایط بسیار متفاوت از گذشته است. اگر قرار باشد دیداری با ایشان داشته باشید و مواردی را مطرح كنید كه ایشان سرلوحه كارشان قرار بدهند، آیا از ایشان خواهید خواست كه در سیاست‌گذاری دوره جدید ملاحظات تولید و عرضه دوران جدید را در نظر بگیرند و حتی سیاست‌های حمایتی جدید را در این راستا قرار بدهند؟
شاهسواری در پاسخ به این پرسش گفت: سالهاست گروهی از همكاران من در سینما متوجه این تغییرات شده‌اند. برخی هم به عنوان نوستالژی و دیدگاه‌های شخصی ممكن است با این فضا مساله داشته باشند. اما این طوفان تغییرات چندسالی است در حال وزیدن است و دوران كرونا جهش ویژه‌ای را در این حوزه به وجود آورده است. مثلا موضوع عرضه كالا در همه بخش‌های حرفه‌ای ما عوض شده و روشهای قدیمی دیگر كارا و كافی نیست. آخرین بررسی‌های علمی و كارشناسی كه به استناد آمار صورت گرفته میزان علاقه مردم برای دریافت محصولات فرهنگی در شیوه‌های سنتی به شدت كاهش پیدا كرده و مبتنی بر جهانی است كه مبنایش تصویر است. حتی دیدگاه‌های ممیزی ماقبل دورن دیجیتال و بعد از دوران دیجیتال هم تفات‌های جدی كرده است. ما از یك نسخه واحد به مبنای سنتی عبور كردیم و امكان نسخ متعدد از یك متن را داریم. و دسترسی‌ها به ما حكم می‌كند كه آنچه به عنوان تجارب مدیریتی در گذشته داشتیم را به نیكی ازشان یاد كنیم و كنار بگذاریم چون كاراییشان را از دست داده‌اند. حتی فعالیت‌های صنفی ما هم باید عوض شود. نوع تعاملات و عضوگیری ها باید عوض شود. ما مدیریت صنفی مان برای دوران ما قبل دیجیتال است. من یقین دارم آقای اسماعیلی با مشورت‌ها و گفتگو‌ها و تحقیقاتی كه دارند می‌دانند كه با روشهای گذشته امكان اداره مقتدرانه شرایط موجود وجود ندارد. در جهانی كه ساعت به ساعت اتفاقات جدید می‌افتد باید شیوه جدید را پیش بگیریم اگر عقب بمانیم مخاطبانمان را از دست میدهیم. جهان آینده جهان تفاوت‌های فرهنگی است. اگر این را نفهمیم حاشیه نشین جهان خواهیم بود. برای در متن جهان بودن فرهنگ مداری و هنرمندانه زندگی كردن یكی از بزرگترین معیارهای آن است.
پس از پایان ای گفتگو بهرامی افزود: به هرحال جهان همواره در حال گونه‌گون شدن بوده است. در هنر هم در صد سال گذشته شاهد آن بودیم . آقای شاهسواری گفتند این آهنگ تغییرات از سالها پیش آغاز شده و برخی هم تمایل نداشتند آن را بپذیرند. شرایط شیوع كرونا این مقامتها را هم در هم شكست و شرایط تحمیلی را بر جهان حاكم كرد و تغییر شتاب گرفت. وقتی جهان بتواند كرونا را از سر بگذراند باید برای جهان جدید برنامه ریزی داشته باشم.
دوستی هم ضمن تایید این صحبتها گفت بله به عنوان مثال زمانی مردم فقط از گیشه سینما‌ها بلیط می‌خریدند، اما امروز بر خط شده‌اند و آنلاین خرید می‌كنند.
در ادامه برنامه حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی روی خط تلفن مهمان برنامه بود.
حمیدرضا نوربخش
تكلیف حاكمیت با موسیقی مشخص نیست
بهرامی: به پایان یك دوره مدیریت هشت ساله در حوزه فرهنگ را نگاه می‌كنیم و چشم‌انداز مدیران جدید. تغییر گاهی توقف رودنهای گذشته است از منظری هم تزریق انرژیهای جدید است. در حوزه موسیقی در دوران كرونا شرایط بسیار پر تنشی را داشتیم. با توجه به اینكه اجراهای زنده موسیقی در سالهای اخیر در بعضی بخشهای فضای موسیقی بسیار تععین كننده بود به نظر می‌آید كه با توجه به شرایط جدید باید بسیار مهندسی شده پیش رفت.
نوربخش با آرزوی توفیق برای وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: وضعیت موسیقی شرایط بحرانی را دارد. چون درباره جامعه‌ای صحبت میكنیم كه حدود 17 هزار نفر موسیقیدان فعال و شناسنامه‌دار در عرصه موسیقی هستند و در سامانه‌ههای وزارت فرهنگ مشخص شده‌اند. این افراد در انواع موسیقی و رشته‌های مختلف فعالیت دارند و معیشتشان درگیر موسیقی است. اما در یك سال و نیم گذشته بحرانی ترین شرایط را داشته‌اند. بخش تولید و اجرای موسیقی تقریبا تعطیل شده است. اجرای موسیقی مثل سینما نیست كه بتواند روی پلت‌فرمها نمایش داده شود و به شكل مجازی خیلی كاركردی ندارد و در این بخش توفیقی نداشته و به نظر نمیرسد چشم اندازی داشته باشد. تولید هم تابع این شرایط بوده. اساسا تولید و عرضه موسیقی سالهاست مشكلات زیادی دارد و سالها عرضه و تولید موسیقی مقرون به صرفه نبوده. چون كپی رایت نداریم. ساماندهی قانونی در عرضه موسیقی نداریم. بخش مختصری از هنرمندان در حوزه آموزش فعالیت می‌كنند كه برای امرار معاش آنها در حال حاضر كافی نیست. در یك سال و نیم گذشته فضاهای آموزشی هم به دلیل ممنوعیت‌ها و پروتوكل‌ها و... تعطیل شدند.
بیش از نیمی از این جمعیت در همه شهرستانها هستند. وضعیت خطیر و اسفباری است. مهمترین مساله برای ما معیشت هنرمندان موسیقی است كه قبلا هم جالب نبوده اما لان بدتر شده و اسفبار است. در قدم اول باید برای این مساله چاره اندیشی سریع بشود.
نوربخش افزود: حضور صنوف در این شرایط ضرورت دارد. همه دولتمردان می‌دانند كه صنوف در این شرایط آرامش بخش بود و پل ارتباطی بودند بین جامعه هنری و دولت. تقویت صنوف ضرورت دارد.
شرایطی كه در چند سال اخیر ایجاد شد مثل ایجاد صندوق اعتباری هنر كه توانست خیلی از مشكلات را حل كند. مسایل صنفی و معیشتی و خدماتی هنرمندان را انجام میدهد. سامانه هنركارت هم كار بسیار ارزشمندی بود. فكر ‌می‌كنم اگر اینها تقویت شود بتوانیم به یك شرایط حداقلی برسیم كه امیدواری برای جامعه موسیقی داشته باشد. اینها حداقل هاست. اول باید به امید و آرامش برسیم تا بتوانیم به مسایل بعدی بپردازیم.
بهرامی در ادامه ای گفتگو گفت: اگر موافق باشید دو سه جمله با صراحت با وزیر آتی فرهنگ صحبت كنید. در دوره های مدیریتی گذشته در كسوت وزارت و معاونت هنری با مدیرانی مواجه بودیم كه برای داشتن یك حاشیه امنیت به حوزه موسیقی كم توجهی كردند. موافقید كه از آقای اسماعیلی بخواهیم كه اگر در مجلس رای آوردند و در كسوت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفتند چنین رویه‌ای ار درباره موسیقی پیش نگیرند؟
نوربخش با ابراز خوشحالی از این سوال گفت: این نكته بسیار مهمی است. واقعیت این است كه ما پیش از این هم از مه مدیران این را خواسته‌ایم اما هیچ‌كدام توجهی نكرده‌اند. متاسفانه هیچ وقت حاكمیت رویكرد مشخص و ثابتی را به موسیقی نداشته است. موسیقی همیشه از این نوع نگاه لطمه دیده است. برای اینكه تكلیفش مشخص نبوده، بالاخره آیا موسیقی باید باشد و هنرمندان موسقی دارای یك هویت پذیرفته شده در حاكمیت هستند یا نه؟ ما در كشورمان در بخشهای مختلف نگاه ملوك‌الطوایفی داشتیم. یك موسیقی یا كنسرت در تهران قابلیت اجرا داشته و در شهر دیگری نداشته. یا بانوانی كه در هنرستان ها و دانشگاههای موسیقی تحصیل میكنند. این یعنی آنها می‌تواند در این زمینه فعالیت كنند. اما متاسفانه جلوی فعالیت آنها گرفته می‌شود. اینها مسایلی است كه مدیر فرهنگ دولت باید به این نگاه چندگانه پایان بدهد. آیا موسیقی پذیرفته شده است یا نه؟ اگر نیست آن را تعطیل كنند و اگر هست به آن توجه كنند. در دوره‌های مختلف هم وزرا و هم معاونین به موسیقی جفا كرده‌اند. نگاه عافیت طلبانه و محافظه‌كارانه شان بسیار به موسیقی لطمه زده است. از دولت آقای رییسی به عنوان كسی كه شعارش عدالت بوده، میخواهم این مساله را برای یكبار حل بكنند. مجوزها تابع نگاههای مختلف مدیریتی نباشد. ساز و كار مشخصی داشته باشد. به حقوق مولف و مصنف در موسیقی توجه كنند. تولید و چرخه اقتصادی موسیقی دچار مشكل اساسی است. خیل عظیمی از هنرمندان تحصیلكرده و با استعداد ما فرصت فعالیت ندارند. برای شغل این افراد چه فكری شده است؟ اگر قانون كپی رایت باشد مشكل اقتصادی هنرمندان حل خواهد شد. تمركز یك نگاه مشخص جزو ضرورتهای اولیه است كه این مسال را حل بكنند. قاعده‌ای كه در همه كشو جاری باشد و كسی نتواند تشكیك بكند در آنها.

بهرامی پس از پایان این گفتگو گفت: به ین فكر می‌كنم كه مخاطبان با خودشان می‌گویند پس چه چیزی در فرهنگ و هنر درست است؟ تقریبا مهمانان برنام به عنوان روسای صنوف و اصلی مسایل بنیادی را مطرح كردند. اما می‌خواهم بگویم با اینكه در تمام این سالها در دولت های مختلف این مشكلات بوده، اما امید در صحبتهای مهمانان برنامه بود. آنها معتقدند باید در یك فضای آرام و معقولانه گفتگو كنیم و مسیر را در جهت بهبود پیدا كنیم. حرف از‌ مهندسی‌هایی است كه ما را به آینده ای بهتر رهنمون كند. ناامیدی مطلق در این حرفها نبود.
در ادامه دوستی اعلام كرد فرانك آرتا روزنامه‌نگار كه همیشه به عنوان كارشناس در برنامه حضور داشت روی خط برنامه است.
بهرامی از آرتا خواست تحلیلش را به عنوان یك اهل رسانه كه تجربه آمدن و رفتن دولت‌های زیادی را دارد و این موضوع برایش آشناست، از او خواست تحلیلش را در درباره آمدن دولت جدید و تحلیل آینده هنر بگوید.
آرتا ضمن تایید این كه در دوره های مختلف حس و حال انتقال دولت ها این حس و حال تجربه كرده و دیده گفت: بعد از پایان یك دوره چهارساله كارنامه دولت ها جلو چشم ما می‌آید. ما در همین دوره توقع هر رسانه این بود كه شرایط زمانی ومكانی در نظر گرفته شود در انتقال سیاستهای فرهنگی. متایفانه فرهنگ و هنر در دولتهای مختلف اولویت نبوده است. با توجه به شرایط تحریم و اقتصادی و كرونا دوست دارم دست اندر كاران دولت جدید این موارد را لحاظ كنند. شاید ر بخشهای صنعت و كشاورزی متولیان امر با ابزاری روبرو هستند كه موجودات زنده نیستند. اما در فرهنگ و هنر با انسان هایی سر و كار داریم كه پیچیدگی ها روحی و فكری خشان را دارند. توقع من این است كه دولت‌ها در تصمیم‌گیری‌هاشان با هر هدفی این مختصات را دز حوزه فرهنگ و هنر در نظر بگیرند.ما اینروزها بسیاری از هنرمندانامن را از دست دادیم كه جایگزینی ندارند. اگر قرار است دستوارتی اعمال شود باید به زیان افراد فرهنگ و هنر به انها ابلاغ شود. یا اگر میخواهیم ب هدف نهایی برسیم راهكارهای برخورد با ان را لحاظ كنیم. در دنیای امروز اینطور نیست كه بخواهیم دستوری بدهیم و بخواهیم كسی انجاش دهد. هنرمند باید مشاركت داشته باشد. برای هنرمندان باید موارد اخلاقی و انسانی در نظر گرفته شود. دوز این برخورد باید بالا برده شود. به جای اینكه بخواهند برای كسانی تصمیم بگیرند خود هنرمندان را مشاركت دهند. فرهنگ وهنر بسیار پیچیده است. ما هم 40 سال تجربه داریم. تكرار گذشته جز خسران برای مملكت چیزی به بار نخواهد داد.
با توجه به اینكه وزیر پیشنهادی شنونده ویژه برنامه امشب ما هستند با توجه به كست شما در حوزه روزنامه نگاری هنر و به خصوصو سینما از شما میخواهم اتفاق مثبتی كه در 8 سال گذشته وجود داشته و باید اداكه بدهد و همینطور نكته منفی را كه باید ادامه را ندهد را بیان كنید چه چیزی را به ایشان توصیه میكنید؟
یكی از نقصان‌ها این بود كه در دولت قبل فرهنگ اولویت نبود. و موارد اشكالات زیادی بود. كرونای هنرمندان خیلی جدی گرفته نشد و كوتاهی شد در این زمینه. بازتاب كرونا روی هنرمندان بسیار زیاد بود. و نكت همثبت اینكه شفاف سازی در همه زمنیه حتی نهادهای فرهنگی و هنری كه زیر نظظر وزارت ارشاد نیست هم باشد. شفافیت در رایه امارهاو اعتبارات فرهنگی و... وقتی شفاف سازی باشد اعتماد به وجود می‌آید و بعد مشاركت و همكاری.
در ادامه علیرضا بهرامی با شره به اینكه انتخاب رییس سازمان سینمایی و رویكرد او در فضای حاكم بر سینمای كشور خیلی تاثیر‌گذار است از آرتا خواست در این باره نظرش را بگوید.
آرتا گفت: انتخاب معاونان متخصص بسیار مهم است. هر وزیری انتخاب شود روی انتخاب معاونین تاثیر میگذارد. اگر ما پست وزارت را سیاسی بدانیم درباره معاونت ها باید افراد متخصص همان حوزه قرار بگیرند. رییس سازمان سینمیی باید متخصص سینما باشد. خواهش من از وزیر جدید این است كه افراد غیر مرتبط با سینما را در این پستها نگذارد. سینما بسیار مهم است ما به واسطه سینما در آنسوی مرزها سیاست های فرهنگی‌مان را اعمال می‌كنیم.
آرتا در آخر افزود: رییس سازمان سینمایی باد در اتاقش به روی افراد باز باشد و با متخصصین این حوزه مشورت كند.
در آخرین بخش برنامه سید ضیا هاشمی تهیه‌كننده روی خط تلفن مهمان برنامه بود.
سید ضیا هاشمی
تنها یك جشنواره سینمایی باید داشته باشیم
بهرامی در ابتدای این گفتگو با یادآوری این نكته كه برنامه امروز بیان دغدغه‌های صنفی بود و به مقطعی رسیده‌ایم كه مدیران تغییر می‌كنند از سید ضیا هاشمی خواست از احساس و توصیه‌‌اش به مدیران آتی حوزه فرهنگ و هنر بگوید.
هاشمی گفت: من اعتقاد دارم آقای اسماعیلی قطعا وزیر خواهند شد و پیشاپیش به ایشان تبریك می‌گویم. 1. سینما ویترین هنرهاست بنابراین انتخاب رییس سازمان سینمایی و معاونین آن بسیار مهم است. انتخاب فردی كه واقعا دلسوز فرهنگ و سینما باشند حتی اگر به سینما مسلط نباشند ولی مدیری باشند كه بشود با ایشان صحبت كرد. البته سابقه فرهنگی هم بسیار مهم است.
هاشمی افزود: شرایط اقتصادی به خاطر كرونا بسیار بد است و نمی‌دانیم تا كی این شرایط ادامه دارد. از سازمان سینمایی میخواهیم با توجه به این شرایط زیرمجموعه های زاید و هزینه‌بر سینما را حذف یا تجمیع كنند. زیر مجموعه هایی كه خاصیتی برای سینمای ایران ندارند و سنتی هستند. انجام كارها از طریق سیستم‌های اینترنتی بسیار بهتر است. هاشمی با تاكیید بر حذف جشنواره‌های زاید سینمایی افزود: ما باید فقط یك جشنواره داشته باشیم؛ جشنواره فجر. حتی خود فجر هم نباید دوتا باشد. جشنواره های فیلم كوتاه و كودك و .. باید همه به جشنواره ملی فجر بازگردند. با این كارها در این 3 یا 4 سالی كه درگیر كرونا هستیم میتوانیم این هزینه ها را در جاهای بهتری خرج كنیم.
هاشمی ادامه داد: نكته دیگر نمایش خانگی است. معیشت بچه های سینما الان در نمایش خانگی است. چرا ساترا باید در اختیار تلویزیون قرار بگیرد؟ ساترا باید به وزارت ارشاد باز گردد و خستگی را از تلویزیون كم كند. در تلویزیون نیرو و هزینه های بسیاری بی‌جهت صرف ساترا خواهد شد.
هاشمی در آخرین نكته به عنوان پیشنهاداتش به وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما معضلی به نام پروانه ساخت داریم. پروانه ساخت هیچ كاربردی ندارد و فقط یك رانت است. هیچ تاثیری هم در فیلمسازی ندارد. پروانه ساخت باعث شده در این رانت‌ها فیلم‌نامه های بد تایید شوند و پروانه بگیرند و فیلمهای بد ساخته شود. وی با تاكیید بر حذف پروانه ساخت فیلم‌ها گفت: هركس می‌تواند فیلم بسازد باید بسازد. باور كنید هیچ اتفاقی نمی‌افتد. كنترل آنها می‌تواند از طریق مجوزی كه به كارگردان و تهیه‌كننده می‌دهند باشد. اینن مجوز تخصصی است. تهیه‌كنندگان و كارگردانان خودشان بهتر می‌دانند چه فیلمی باید ساخته شود.
در پایان برنامه بخشی از گفتگوی مارال دوستی با مهدی اسماعیلی گزینه پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پخش شد. دوستی در این مكالمه ضمن توضیح درباره برنامه برنامه پرانتز باز به اسماعیلی گفت امشب در برنامه قرار است مطالبات اهالی فرهنگ و هنر شنیده شود. اسماعیلی ضمن تاكید بر این نكته كه هنوز انتخاب وی قطعی نشده و باید از مجلس رای اعتماد بگیرد گفت من از جنس اهالی فرهنگ هستم و درسازمان برنامه تولید كرده‌ام. قول می‌دهم در صورت اخذ رای اعتماد از مجلس در برنامه شما حضور داشته باشم. هدف من كمك به این حوزه است و همه ابزارها را در دوران كرونا به كار می‌گیریم.
«پرانتزباز» به تهیه‌كنندگی و سردبیری مارال دوستی و با حضور منتقدان ، روزنامه نگاران، خبرنگاران و هنرمندان، هر جمعه ساعت 21:00 از گروه برنامه‌های مستند و تركیبی_نمایشی رادیو نمایش و به‌صورت زنده از موزه‌ سینما بر روی آنتن رادیو نمایش می‌رود.

دسترسی سریع