به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش، كوروش سلیمانی بازیگر سینما ، تئاتر و تلویزیون در گفت و گو با «استودیو هشت»رادیو نمایش در مورد موضوع برنامه ، با عنوان اینكه آیا كتابی را خواندید كه احساس كنید آن كتاب قابلیت نمایشی شدن و روی صحنه رفتن را دارد ، گفت : تا الان به این موضوع فكر نكردم و چیزی در این مورد در ذهنم نیست آن هم به این دلیل است كه ادبیات نمایشی با ادبیات داستانی متفاوت است و مثل دو گونه شعر است مثلا شعری در قالب قصیده می گنجد و شعر دیگر در قالب غزل و عاشقانه ها، این دو ذاتا یكی هستند و به هر دو ادبیات می گویند اما با این وجود با هم تفاوت هایی دارند .بنابراین یك داستان ، برای اینكه تبدیل به نمایشنامه شود ، ویژگی هایی لازم دارد ، اگر امكانش وجود داشته باشد خیلی خوب است ، در سینما این امكان بیشتر است اما در نمایش محدودیت هایی وجود دارد .
وی در ادامه افزود : در نمایشنامه نیاز به بصری شدن وجود دارد ، این موقعیت های ذهنی كه در داستان با آن مواجه هستیم ، تبدیل كردنشان بسیار سخت است مگر اینكه یك نویسنده ی مسلط بر اثر داستانی ای كه خودش نوشته ، وجود داشته باشد تا بتواند با همان ذهنیت و تفكر و فلسفه و ... همه آنچه كه در آن طرح شده در قالب نمایشنامه و دیالوگ بیاورد .البته بعضی از نویسندگان ادبیات داستانی ، مثل همینگوی ، كه براساس دیالوگ داستان هایشان را پیش می برند ، كارهایشان خیلی راحت تر تبدیل به نمایشنامه می شود چون در این نوع نوشته ها فقط نیاز به طراحی موقعیت است .
سلیمانی در پایان گفت: اگر به نمایشنامه های رادیویی توجه كنید یك فضایی در ذهنتان ایجاد می شود كه این فضای ذهنیِ ایجاد شده برای هر شخصی متفاوت است در مورد داستان هم همین قضیه صدق می كند یعنی وقتی داستانی خوانده می شود یك تصویر در ذهن فرد ایجاد می شود و اگر همین داستان به نمایشنامه تبدیل شود یك تصویر دیگر در ذهن فرد به وجود می آورد و ممكن است كسی كه آن داستان را خوانده با كوچكترین تغییری ، داستان را نپذیرد .