به گواه سازمان ملل، خبرنگاری یكی از خطرناك ترین حرفه های جهان است. شاهدِ مثال، همین روز یادبود تقویمی اش در كشورمان كه با تاریخ شهادت یك خبرنگار پیوند خورده: زنده یاد محمود صارمی.
خبرنگارها همیشه ی تاریخ بار رسالت بزرگی را بر روش داشته اند: روایت حقیقت با تمام تاوان هایش. درست شبیه شمعی كه می سوزد و روشنایی می بخشد.
در كلاف سر درگم معادلات عصر جدید و جهان مجازی شده اش نیز كه مرز بین راست و دروغ در آن خیلی باریك شده و غوغای اخبار جعلی بیداد می كند، نقش و معنای خبرنگار ابعاد وسیع تری پیدا كرده است.
نمونه بارزش خبرنگاران فهیم سرویس فرهنگ و هنر، به ویژه حوزه رادیو و تلویزیون كه در مقام كارشناسِ فن، نقش تنظیم گرانه و پیش برنده ای در معادلات فرهنگی میهنمان ایفا می كنند و صدای رسای اهالی شریف این حوزه هستند. به شخصه حضور این عزیزانِ همكار را مكمل فعالیت های خویش در مدیریت رسانه می دانم.
شایسته است در پاسواره ی 17 شهریورماه، به احترام تمامی خبرنگاران، این شجاعانِ تاریخ و حقیقتگرانِ عصر سردرگم، تمام قد به پا خیزیم و تكاپوی روشنگرشان را ارج نهیم. باشد كه همواره برای مردم نازنین ایران خوش خبر باشند.
