یك كارشناس رسانه درباره سریال عربی «حشاشین» كه به تازگی پخش آن از پلتفرمها متوقف شده است، میگوید: «حشاشین» آنطور كه باید جذابیت بصری ندارد و بیشتر به نمادگرایی اهمیت داده است ضمن اینكه بسیار تاریخ اسلام را تحریف كرده است.
ه گزارش ایسنا، یازدهمین برنامه «كافه نقد» با اجرای مهران دهنمكی به نقد و بررسی سریال «حشاشین» پرداخت. حسین كربلاییطاهر، كارشناس رسانه و هادی مومنی، فعال رسانهای مهمانان این برنامه بودند.
سریال «حشاشین» یك درام تاریخی مصری است كه به خلافت فاطمیان و گروه حشاشین میپردازد. پخش این سریال تاریخی به دلیل تحریف تاریخ اسلام در ایران ممنوع شد و به كلیه پلتفرمهای پخش اینترنتی دستور حذف این سریال و ممنوعیت پخش داده شد.
حسین كربلاییطاهر، كارشناس رسانه در ابتدا درباره پخش سریال «حشاشین» چنین گفت: شاید این سریال آنطور كه باید سریال پرطرفداری نبوده و این اتفاقاتی كه افتاد برای مخاطب كنجكاوی ایجاد كرد. هر چند نقدهای وارد شده به آن كاملا درست است. به عبارتی فقط روایتگر بخشی از تاریخ نیست بلكه میخواهد در پس آن حرفی را به مخاطب بزند و همین اتفاق هم افتاد. این سریال تحریفهای زیادی داشت. مثلا در بخشی از سریال حسن صباح، شعری از مولانا میخواند در صورتی كه این تاریخ برای قبل از دوره مولانا است. از طرف دیگر این سریال آنطور كه باید جذابیت بصری ندارد و بیشتر به نمادگرایی اهمیت داده شده است.
پشت پرده سریالی كه از پلتفرمهای ایرانی حذف شد
هادی مومنی در ادامه با اشاره به اینكه این سریال زندگی سه دوست را روایت میكند، هم توضیح داد: این سریال درباره حسن صباح، عمر خیام و خواجه نظامالملك طوسی است كه این سه در دوران كودكی با هم همكلاسی بودند و با هم قرار میگذارند كه هر كس به قدرت رسید بتواند نفرات دیگر را نیز حمایت كند. كلمه «حشاشین» به معنای دارو فروش و یا كسانی است كه یك داروی خاصی را مصرف میكنند و این كلمه به دلیل رفتار خاص این فرقه شكل گرفت. در زبان لاتین هم به معنای تروریست یا قاتل است. منظور از این كلمه قتلهای سیاسی است كه پیروان این فرقه به آن معروفاند كه مخالفانشان را به قتل میرسانند. در سریال «حشاشین» قرار است موجودیت حسن صباح و یارانش را از ابتدای شكلگیری این حلقه روایت كند اما از نظر فرم و محتوا نقدهای مختلفی به این سریال وارد است. از نظر یكسری از منتقدان، «حشاشین» سریالی خوش آب و رنگ است كه محتوای آن تحریف تاریخ است.
وی اظهار كرد: پخش این سریال در ماه رمضان با تبلیغات بسیار زیاد و تیترهایی مانند خونریزترین فرقه اسلامی و خطرناكترین گروه تاریخ پخش شد، در واقع سریال به نوعی به دنبال القای بیرحمی و خونریز بودن اسماعیلیون است. تعبیر من از این اتفاق این است كه ما در حال حاضر در دورهای از تاریخ هستیم كه در آن اسلامهای مختلف و در دنیا نوعی همدلی علیه اسرائیل شكل گرفته است. این نشاندهنده این است كه هم افق شدن این سریال با اتفاقات روز دنیا تداعیكننده آن است كه سریال «حشاشین» نمادی از جنگ نرمی است كه بارها درباره آن صحبت شده است.
پشت پرده سریالی كه از پلتفرمهای ایرانی حذف شد
مومنی تاكید كرد: سریال بیشتر از آن كه بخواهد به روایت و ساختار بپردازد به یك ایدئولوژی تعلق دارد. ایدئولوژی كه با آدرس غلط میخواهد ریشههای خشونت را به ایران برگرداند و رگ و ریشه داعش را به ایرانیان نسبت میدهد. به نظرم كاری كه ساترا انجام داد یك اقدام درست و به موقع برای دفاع از عزت نفس ملت ایران در برابر تولید و انتشار این سریال بود، از این جهت كه ساترا اعلام كرد ما آگاهیم كه شما چه تحریفاتی انجام دادهاید. ساترا میتواند نشستهای متعددی در این زمینه برگزار كند كه میتواند بسیار روشنگری كند.
مهران دهنمكی، مجری در ادامه خاطرنشان كرد: ساترا وقتی ماجرای این سریال را فهمید از ادامه پخش آن در تمامی پلتفرمها جلوگیری كرد. هر چند پلتفرمها برای دوبله، ترجمه و سانسور و پخش آن هزینه كرده بودند اما به ساترا احترام گذاشتند و وقتی متوجه تحریفات این سریال شدند پخش آن را متوقف كردند. بابت همین مسئله باید از مدیران پلتفرمها تشكر كرد. همچنین باید از ساترا تشكر كرد كه این اتفاق را رقم زد. ما از این به بعد باید روی حوزه فرهنگسازی كار كنیم. در حوزه جنگ نرم، آنها بیكار ننشستهاند و در حال برنامهریزی برای گام بعدی هستند. ما نیز به ایدههای نوین نیاز داریم.
كربلاییطاهر در ادامه توضیح داد: این سریال یك اثر دستپاچهای است، از این منظر كه آنقدر خود را درگیر این كردهاند كه یكسری موارد را بگویند و غرق یكسری هدفگذاریها شدهاند كه ذهنشان به سمت موارد دیگر مانند فرم نرفته است.
كربلاییطاهر در پایان تاكید كرد: اینطور نیست كه ما فقط این سریال را نقد كنیم. این یك سریال حرفهای و پرهزینه است. بازیگران شناخته شده و باتجربهای دارد اما رویكرد ما این است كه بگوییم این تحریفات چه بود. از طرف دیگر اگر رویكرد ما این باشد كه تا یك كشوری چیزی تولید كرد ما بیاییم جواب آن را بدهیم، اشتباه است زیرا تا ما بخواهیم جواب آن را بدهیم دیر شده است. ما باید سرمایهگذاری كنیم، كار باكیفیت و با تیمهای حرفهای تولید كنیم.