به گزارش ایسنا، مریم نشیبی می گوید: در رادیو با مخاطبانی كه ولی نعمتان ما هستند، زندگی می كنیم. از سال 56 در رادیو شروع به كار كردم و 43 سال در رادیو كار كردم. شاكر این هستم كه مردم دوستم دارند. نمی دانم چطور پاسخگوی محبت های مردم باشم.

او درباره شرایط زندگی خود چنین توضیح می دهد: من، مادر و برادرم با یكدیگر زندگی می كنیم. مادرم نیاز به نواخته شدن دارد. من 74 ساله هستم ولی باز تلاش می كنم مطابق میل مادرم رفتار كنم. برادرم كمی سوسول است. بنابراین خریدهای خانه با من است.

نشیبی كه با برنامه «پنجشنبه جمعه» صحبت می كرد، اضافه كرد: وقتی برای خرید از خانه خارج می شوم در محله مان مورد لطف مردم قرار می گیرم. در نانوایی بچه ها را كه می بینم و قربان صدقه شان می روم. بچه ها مادرهایشان را دعوت به نشستن می كنند كه چیزی بگویند و بعد می پرسند این خانم همان كسی است كه در رادیو و روی برنامه های شبكه پویا صحبت می كند. پدر و مادرها با بچه هایشان شب به خیر كوچولو را می شنوند و تلفن می زنند و این برای من جای خوشحالی دارد.

این هنرمند بیان می كند: با كرونا دشمن نیستم. با او دوست هستم. خودم را اذیت نمی كنم. ولی رعایت می كنم. به ویژه در مورد مامان خیلی رعایت می كنم. زیاد به آن فكر نمی كنم. فكر می كنم سراغم نمی آید یا اینكه شاید به خاطر اینكه نكاتی را رعایت می كنم خیالم راحت است. كرونا را جدی بگیریم به خاطر خودمان و اینكه زحمت پزشكان را بیشتر نكنیم.

این گوینده پیشكسوت در پایان درباره برنامه رادیو نمایش به نام «جعبه موسیقی» توضیح داد: قبلا در تلویزیون برنامه داشتیم. زمانی كه آقای مهران دوستی بود با هم برنامه داشتیم. آقای افتخاری همین كار را به كار رادیویی تبدیل كردند.

انتهای پیام